Asimilasyon Siyaseti ve Kürt Çıkmazı
Asimilasyon Siyaseti ve Kürt Çıkmazı
Allah’a hamd, Rasulüne, Ehli Beytine, Güzide Ashabına Salat ve Selam Olsun.
Ve yine selam olsun İslam Akidesine bağlı İslam kardeşliği esasını benimseyen Arabıyla, Kürdüyle, Türküyle, Acemiyle, Çerkeziyle vs. tüm Müslümanlara..
Cennet ya da Cehennem, sadece bir kavme tahsis edilmiş yerler değildir. Bura sakinlerinin kimler olacağını, Mülkün sahibi şanı yüce Allah (cc) yüce kitabı Kur’an da belirtmiştir.
Hiçbir kavmin diğerine şu fani dünyada bir üstünlüğü yoktur. Ama bir istisna vardır. Şöyle ki:
“Ey insanlar, Biz sizi bir erkekle bir kadından yarattık. Birbirinizi tanıyıp sahip çıkmanız için milletlere, sülâlelere ayırdık. Şunu unutmayın ki ALLAH’ın nazarında en değerli, en üstün olanınız, TAKVA da en ileri olandır. Muhakkak ki ALLAH her şeyi bilir, her şeyden hakkıyla haberdardır..” (Hucurat suresi 13)
Allah ve Rasulünün düşmanı, Kur’an ve Sünnet düşmanı, İslam düşmanı ve Müslüman düşmanı emperyalist kâfirler ve bunların yerli işbirlikçileri, İKİ ÜÇ DÖRT ÖZ GARDAŞIN arasına FİTNE sokarcasına, sürekli Müslümanları birbirlerine düşürmeye, çatıştırmaya ve kırdırmaya çalışmışlar ve hala da çalışmaktadırlar.
Ve kıyamet gününe kadar da bu kararlılıklarından asla vaz geçmeyeceklerdir.
İşte bu bağlamda bu gün ilgimi çeken bir makale okudum ve sizinle de paylaşmak istedim.
Umulur ki içinde istifade edeceğiniz bir takım doğru tespitler ve bilgiler bulunur.. Evet belki benim gibi katılmadığınız hususlarda olabilir.. Ama okumak size bir şey kaybettirmez bilakis kazandırır.
En azından bunu kaleme alan Dr. Abdulkadir TURAN beyin bakış açısını öğrenmiş olursunuz değil mi?
Etrafımda, daha Kur’an-ı Kerim’in mealini bile bir kere okumamış Müslümanlar görünce inanın çok çok üzülüyorum. Bir toplum bu kadar mı OKUMA ÖZÜRLÜ olur?
O halde fikre değer verenler, Ümmetin derdini, kendi şahsi derdinden üstün görenler, bunu da sırf Allah rızası için yapanlar, gelin birlikte okuyalım güzel kardeşlerim.
Bilgilerinize saygılarımla – Bekir Yetginbal
– – – – – – – – – – –
KÜRT ÇIKMAZI
Yazan Dr. Abdulkadir TURAN / 16.02.2022
Türkiye’nin önünde kritik bir Cumhurbaşkanlığı seçimi var. Önemine binaen seçim kampanyaları çoktan başladı.
Beyinlerin bir an için bile çalışmaması için adeta her tür tedbir alınıyor. Sosyalist kıpırdayışların “Düşünme, onayla!” dehşeti bir kez daha yaşatılıyor.
Kürtler, daha önce olduğu gibi bu seçimlerde de sonuçları etkileyebilecek bir potansiyele sahipler. Bunun için özellikle muhalefetin ilgi odağındalar.
Muhalefetin son atağı, meseleyi Kürtler açısından daha da kritik bir noktaya taşıdı. Muhalefet, büyük bir ihtimalle uluslararası bir danışmanlıkla bölündü (!).
Altı Parti bir araya gelirken HDP ile küçük Sol partiler, Sosyalist bloğa bırakıldı.
Göründüğü kadarıyla yapılmak istenen, her birinin diğerine takılmadan kendi cephesinden oy tabanını genişletmesi ama nihayetinde ikinci turda bile olsa tamamının bütünleşip iktidarı devirmesidir.
Bu durumda, önceki seçimde “Bizim için önemli olan tek husus Erdoğan’ın gitmesidir!” diyen Sosyalist grup, hem iktidarın devrilmesini sağlayacak hem de iktidar ortağı görünmeyecektir.
En azından muhalefet, ana cephesinde oy oranını yükseltmek için, bu yönde halka izahat yapabilecek, eli daha rahat oluverecek.
Kürtler açısından kaygı verici olan ise doğrudan Sosyalist blokla ilişkilendirilmeleridir. Daha doğrusu, Kürtlerin elinin kolunun Sosyalist “mümessiller” maharetiyle bağlanması, iradelerine el konulmasıdır.
Kürtler, bunu hak etmiyor! Kürtler, Sosyalizmle en son anılacak halktır. Onları Sosyalizme terk etmek, bir tür manen Moğol istilasına terk etmektir.
Modern dünyada Batılı devletler, dünya egemenliğini ele geçirdiklerinde Kürtleri haklarından yoksun bıraktılar.
Sosyalizmin simgelerinden Stalin ise onların varlığına bile tahammül etmemiş, Kürtleri Orta Asyalara sürmüştür.
Sadece Stalin tahammülsüzlüğü bile Kürtlerin kendilerini Sosyalizme çağıran yapılar karşısında ne ölçüde dikkatli olmaları gerektiğini göstermektedir.
Öte yandan Kürt olmakla Sosyalist olmak arasında doğrudan bir karşıtlık vardır. Bunu herhalde en çok Sosyalistler, halkla bir araya geldiklerinde fark ediyordur. Neden mi?
İSLAM’LA OLUŞAN BİR KİMLİK
Modern dünyada Rusya veya Batı Avrupa’da ortaya atılan onlarca tez şu gerçeğin üstünü örtememiştir:
Kürtlerin daha önce kültürel ve siyasal varlıkları ne olursa olsun, bugünkü Kürt kimliği İslam’ın eseridir; İslam’la var olmuştur.
Kürtlüğü İslam’dan soyutlamaya kalkıştığınızda ortaya Kürtlükten başka bir şey çıkar ve onun önüne hangi sıfatları getirirseniz getirin elinizde kalanın Kürtlükle ilgisi kalmaz.
Bunun net örneği Yezidi (Ezidi) bocalamasıdır.
Yezidiler, temelde Müslüman kökenlidirler. Şengal dağlarında, Şam taraflarından gelen sıkı Hanbeli Âlim ve derviş Adî b. Müsâfir’in sert yorumları ile İran’dan gelen eski Zerdüştvari inançlar arasında kalıp savruldular.
Hâlâ Kürtçe konuşuyorlardı ama Saddam Hüseyin Dönemi’nde Irak hükümetine başvurup “Biz Arabız!” dediler, kendilerini sicillere Emevi soyundan diye işlediler; yani Kürtlere karşı konumlandılar.
Kafkasya’da Stalin tarafından kayrıldılar, sürgünden kurtuldular, Müslüman köylerine yerleştirildiler.
Ama son dönemde Ermenistan’a başvurup “Biz Kürt değiliz, sadece Yezidiyiz!” diyerek kendilerini ayırdılar; bir kez daha Kürtlere karşı konumlandılar ve buna ödül olarak Ermenilerden bazı kültürel ödünler aldılar.
Kürt olmak, sadece inanç olarak değil, hatırat olarak da İslam’la bütünleşmiştir. Kürtler, İslam öncesinde kendi coğrafyalarının dağlarına sığınmak zorunda kalmışlardı.
Doğudan ve Batıdan gelen her ordu, onları talan ediyor ve her seferinde kılıçtan geçirip nüfuslarını azaltıyordu.
İslam, onları yurtlarında selamete kavuşturup nüfuslarını hızla artırmaya vesile olmakla kalmadı, coğrafyalarını genişletti ve onun yanında Kürtleri dünya tarihinin içine çekti.
Daha önce kendi yurtlarında yok hükmünde iken, İslam onları küresel bir değişimin ortağı hâline getirdi, dünyaya adalet dağıtan iyilik cephesinin şanlı bileşenlerinden biri kıldı.
İslam’ın en geç ikinci yüzyılından itibaren İslam tarihinin pek çok kesitini Kürtleri atlayarak anlatmak neredeyse imkânsızdır:
Abbâsî çağının ilk yüzyıllarında Bizans, yeniden kuvvet toplayıp güneye inmek istediğinde Tarsus-Antakya hattından Lübnan dağlarına kadar ulaştı.
Ama Bizans, Halep’in doğusu yönünde Kürtlere takıldı, Halep-Urfa hattına giremedi, Şam’a açılamadı. Irak’a ilerleyen diğer yollarda ise Malatya-Harput hattını aşamadı.
Gazneli Mahmud, Hindistan’ın fethine yöneldiğinde Kürtler, mevcut yurtlarından kalkıp ta Hindistan’a ulaştılar.
Bugün, Pakistan’da küçük ama etkin Kürt nüfus da o büyük iyilik yürüyüşünün eseridir. İran Belucistan’ındaki Kürtler de o vesileyle oralara ulaşmışlardır.
Haçlılar, İslam dünyasına girdiklerinde Antakya-Urfa hattını istila ettiler. Ama Urfa’nın doğusunda ilerleyemediler.
Nihayetinde Haçlıların definde Kürtler; Türklerle beraber tarihi bir rol oynadılar.
Cengiz zamanında Moğolların, batıya yönelen öncü grubu, Türkistan ve İran’ı birkaç ayda aştığı halde Zagros dağlarına takıldı ve oradan dönüp Azerbaycan’a geçmek zorunda kaldı.
Azerbaycan’da da Arran’a bugünkü Karadağ’a, o zamanlar yoğun Kürt nüfusun bulunduğu beldelere girmeden gerisin geriye döndü.
Cengiz’in torunu Hülâgû, Türkistan ve İran hükümdarı olarak batıya yöneldiğinde oğlunun kuvvetleri Meyyâfarîkîn’e takıldılar.
Moğol ordusu nihayetinde Aynicâlut’ta Eyyûbîlerin çocukluktan alıp yetiştirdikleri Memlûklara yenildi.
Dünya Savaşı’nda Osmanlı ordusu neredeyse tamamen çekildiği hâlde Ruslar, Bitlis’i, Fransızlar Maraş-Antep-Urfa hattını aşamadılar.
Irak cephesinde de Bağdat bile istila edildiği hâlde İngilizler bugünkü Kürdistan Bölgesel Yönetimi şehirlerine giremediler.
Bu tarihsel serüveni, Batı da Doğu da gayet iyi biliyor.
Bunun için, İslam karşıtı modern Batı, Kürtlerin dönüştürülüp etkisizleştirilmesine özel bir önem vermiş; Kürtleri İslamsız bırakmak için tarihin Moğolları aratmayan “manevi katliamlarına” girişmiş, Kürtleri mağdur etmiştir.
Uluslararası sistem, geçen yüzyılda Kürtleri, kendi güdümündeki ulus devletlere ezdirdi. Sonra önlerine alternatif olarak yine kendi üretimi olan Sosyalizmi bir kurtuluş yolu olarak koydu.
Ulus devletlerin baskılarından kaçan Kürtlere “Sosyalistleşin Kurtulursunuz!” vaadi yapıldı.
Sosyalizm,bu bağlamda Kürtlere dayatılmış en aşağılayıcı silahtır, Kürtlere gösterilmiş en kötü sığınaktır; kurtuluş sandalı diye kendilerine tarif edilen delikli sal’dır.
Kürt, canını verir, onurundan vazgeçmez. Hâlbuki Sosyalizm, kurtuluş umudu vererek Kürtlerin onurlarına kastetmektedir.
Batıcı ulus devletlerin baskıları karşısında Kürtler, Batılı devletlerden hiçbir hak elde edemediler.
Batılı devletler, Kürtleri sadece ulus devletleri kendi politikalarına ikna etmek için, Sosyalistleşirlerse aldatılmaya müsait hâle gelecek bir yerel yapı olarak gördüler.
Batılı Devletler, Dünyanın egemenliği kendi ellerinde olduğu ve diledikleri her şeyi ulus devletlere yaptırabilirken, Kürtleri “göç, işkence, hapis ve ölüm” sürecinde beklettiler, hep oyaladılar.
Kürtler bunca hukuksuzluklar karşısında onların insan hakları kurumlarına başvurduğunda ya da onlara iltica ettiklerinde “elimizi uzattık” diye de minnet ettiler.
Ama Batılı Devletler, bu ulus devletleri, onlarla kontrol altında tutmakta istifade ettiklerinden, Kürt halkı sorunlarının köklü olarak çözümü için hiçbir adım atmadılar.
Bugün ise aynı Batılı devletler, Kürtlerin klasik Sosyalizmden liberal-yeşil Sosyalizm sentezine geçmelerini emrediyorlar! Kürtlerden Batı’nın emperyal günahları bir yana “gündelik günahlarına da” ortak olmalarını bekliyorlar.
Ve utanmadan Kürtlere, “Gelin, eşcinsel grupların haklarına sahip çıkın, ahlaksal her tür değeri reddedin, durumunuzu değerlendiririz..” diyorlar.
Ne yazık ki son yüzyıllık Batı oyalamasının Kürtler açısından geldiği nokta işte budur. Buna karşı Kürtlere yönelik hiçbir kazanım garantisi de yoktur.
Kürt, hem Batı’nın günahlarına ortak olacak hem hiçbir konuda garanti almayacak! İktidar devirecek lâkin hiçbir iktidar denklemi içinde yer almayacaktır! Denklem, bu yönde oluşturulmuş.
SORUMLULUK KİMİN?
Kürtlerle Türkler arasındaki buluşma, tarihin en muazzam buluşmalarından biridir ve bu buluşma, İslam’ın beşinci yüzyılından bu yana, Ümmet buluşmasının çekirdeğini oluşturmaktadır.
Batılılar, İslam’ın hep Hicri 6. yüzyıldan sonra yok olacağını düşünmüşlerdir. Bu hayal gerçekleşmemişse bunda işte bu muazzam buluşmanın çok çok büyük payı vardır.
Bu buluşmanın ne kadar işlevsel olduğunun en göz önündeki kanıtı ise önce Kudüs’ün fethidir.
Sonra Yavuz Sultan Selim devri buluşmasının İslam dünyasında oluşturduğu ve Batı üzerinde doğrudan etkili olan neticeleridir.
O buluşmayla İslam dünyasının kuzey ve güneyi bütünleşmiş; İslam, doğuda yaşadığı sorunu durdurmuş ve Batı’daki muhteşem yolculuğuna devam edebilmiştir.
Ne var ki Miladi 19. yüzyıla gelindiğinde Osmanlı idaresi, sızmaların da etkisiyle Batı’dan yana bir dönüşüme yöneldi.
Kürtlerin, bu dönüşüm karşısında yaşadıkları şaşkınlık ve dramın ne yazık ki henüz yüzde biri bile anlatılamadı.
Kürtler, bir anda Hukuksuz/Şeriatsız kalma riskiyle yüz yüze kaldılar.
O güne kadar kendilerine yönelik hangi hukuksuzluk olsa “Şeriat/Hak/Adalet” derler ve sesleri bir şekilde merkeze ulaşırdı, ya o günden sonra?
Üstelik sistem, Batı’dan yana dönüşüyordu ama Kürtlere “İslam kardeşliği gereği” kendisine sadık kalmalarını öneriyordu.
Kürtler, şayet sadık kalırlarsa Batılılaşmayı destekleme, karşı çıkarlarsa Batı’nın fiziki istilasına yol açma gibi bir çıkmaza girdiler.
Bugünlerde de hala etkileri görülen dehşet verici bir bunalım yaşadılar ve o süreçte kimliklerinden çok şey yitirdiler.
Asıl felaketi ise Kürtler, o Batıcı grubun İttihatçılar olarak resmen iktidara gelmesinden sonra yaşadılar, tarihi özverilerine rağmen “hain” ilan edildiler.
I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı’ndaki kahramanlıkları bile Batıcı ve artık milliyetçi görünümlü bu grubu tatmin etmedi.
Cumhuriyet’in kurulmasından sonra ise tüm yaşam tarzları, medreseleri, dilleri yasaklandı. Karşı koydukları an “asi” ilan edildiler, çok korkunç cezalara çarpıtıldılar.
Adnan Menderes günlerinde ise ufak bir umut oluştu ama 27 Mayıs İhtilali her şeyi sıfırladı hatta köy ve mezra isimleri dahi değiştirildi. Yetmedi, intikam alırcasına Sosyalizmi Kürtlerin arasında yaydılar.
UMUT VE HAYAL KIRIKLIĞI
İslâmî hareketin “Milli Görüş” ve başka yapılar içinde güçlenmesiyle koşullarının düzeleceğine dair Kürtlerin umutları arttı.
Ne var ki, her umut arttığında bir yandan Kürtler içinde Sosyalist grup, uluslararası ve ulusal destek görerek özellikle güçlendirildi.
Kürtler, Solun kelepçelerine bırakıldı. Milli Görüş ise milliyetçi yapı ile frenlendi. Kürtlerin hayalleri, kardeşlerinden yana kırılmaya uğrarken Sosyalist buluşmadan yana ise adeta coşturuldu.
Son elli yılın hikâyesi ne yazık ki bu çıkmazdan, bu kısır döngüden ibarettir.
Bu süreç boyunca gördük ki Kürtler, kendilerini Sosyalist kelepçeden kurtarmak istedikçe Sosyalist gruplarla inadına özdeşleştirildiler.
Kürtlere hep, “Temsilciniz onlardır, onlarla kalın” dendi.
Uluslararası sistem, Kürtleri manen imha etmek için bunu dayattı; Ulusal sistem, dayatmayı kabul etti ve dindar yapıların, siyasi kısmı “Kürt haklarına saygı” gibi kahredici bir yaklaşımda oldu, Geleneksel kısmı ise kimi zaman kardeşliği zedeleyen hislerine bir meşruiyet kazandırmak için Kürtleri Sosyalist grupla bir gibi gördü.
Bu yöndeki itirazlar, geleneksel kesimin bir kısmını ikna ettiyse de siyasallaşmış kısmını hiç ikna edemedi.
Masalar kurulduğunda bile sadece Sosyalist grupları çağırdılar, uluslararası sisteme karşı gösteriş yapma gereksiniminden de bağımsız olmadan kapıları sadece sosyalistlere açtılar.
Kürtlerin Sosyalistlere destek vermeleri için kimi zaman medya organlarını fiili olarak seferber ettiler. Karşı tutumda olanların ise yüzüne bile bakmadılar.
Örneğin, Sosyalist örgütün “ateist yanını” ortaya koyan tüm belgelere, bir ittifakla adeta bariyer koydular.
Bu inat, nihayetinde onlara karşı işlemeye başladı ve bugün onları sandık üzerinden Türkiye siyasetinin dışına atmak gibi bir riske kadar getirdi.
Son kertede milliyetçi söylem, siyaseti öylesine kelepçeledi ki son yirmi yılın Menderes ve Özal günlerini aşan ıslahatları adeta görünmez oldu.
Sosyalist yapının aleyhteki propagandasına karşı, Milliyetçi yapının sosyal medya ve diğer platformlardaki bir kısım menşei kuşkulu dili, her şeyi neredeyse sildi süpürdü.
Sosyalist yapı ile sınırsız Milliyetçi yapı, aslında belki de farkında olarak veya olmayarak birbirini besliyorlar; yıkım noktasında bir tür dayanışıyorlar.
Hapis cezaları, güvenlik soruşturmaları, siyasetin söylemleri maalesef meseleyi daha da bozdu.
Muhalefet de, bu dayanışmanın keyfi içinde Büyükşehir belediyelerini kazandı ve hatta 2023 seçimlerini dahi garantilediğini düşünüyor.
Muhalefetin tercihi dışında oy kullanmak isteyen Kürtlere yönelik şimdiden linçler gerçekleşiyor, ihanet söylemleri geliştiriliyor.
Kürtler, Türkiye’de iktidarı Batı lehine değiştirmek için araçsallaştırılıyor ve açıkça görülmektedir ki, bütün Kürtlerin bu araçsallığı onaylaması için korkunç bir baskı ortamının temelleri atılıyor.
Buna hayır diyen Kürtler, kendi başlarına bu çıkmazdan nasıl çıkabilirler? Bu henüz meçhul! Zira seslerini duyurma konusunda çok çok ciddi engellerle karşı karşıyalar.
Kaynak: 16.02.2022 / Doğru Haber
Tags: