Kış Gecelerinden Yazın Sabahına
Kış Gecelerinden Yazın Sabahına
Bir baraka.. İçinde ne var acaba?
Bir kar.. Dehşet mi dehşet yağan bir kar
İçersinde bir anne ve yanında da üç yetimi var
Birisi süt, birisi aş, diğeri de babam diye ağlar..
Kimsesizdir, sahipsizdir bu garipler
Kuş konmaz, kervan ise hiç geçmez
Ne arayanlar var, ne de soranlar
Ah nicedir halleri fukaralar..
Babasız olmak, yetim olmaktır
Gelen vurur, giden vurur
Aç kurtlar durmaz avluda ulur
Çakallar, sırtlanlar kapıda durur..
İşte aynen böyle şimdi İslam Ümmeti
Babaları idi Osmanlı İslam Devleti
Baba öldü, baba gitti, kalmadı cesedi
Aha bundandır Ehli Küffarın cür’eti..
Kalksa kabrinden Sultanımız Fatih
Tükürür yüzümüze, der be rezil herif
Sormaz mı, nerede İslam, hani Kitabullah?
Nerede? Hani nerede Sünneti Resulullah?
Haklısın Sultanım, Fatih’im vallahi haklısın
Ne olur üzülme, sen kalbimizde saklısın
Sözüm söz, yaz sabahında olacağım askerin
Sultanım, başımın tacıdır Şeriatın ve Devletin..
Kardeşiniz Bekir Yetginbal
17 Mart 2000
Tags: Yayınlandı